De meest eenvoudig vorm waarin spelers kunnen samenwerken om tot een goal te komen, is het uitspelen van 2 tegen 1. De aanvaller heeft in deze vorm eigenlijk maar twee opties: zelf gaan of overspelen en hoeft die keuze alleen maar te maken ten opzichte van 1 verdediger. Dit maakt het voor de aanvallers een heel overzichtelijke vorm.

In de wedstrijd zijn er vaak veel meer keuzes en zijn er veel meer tegenstanders en medespelers waar rekening mee gehouden moet worden. Het gebeurt niet zo heel vaak dat spelers in de eindfase van de aanval in de 2 tegen 1 staan, alleen in de slotfase wanneer de tegenstander veel risico neemt zie je dit vaker gebeuren. Zie bijvoorbeeld de 3-0 van België op EK 2016 tegen Ierland:
 
In de opbouw en het middenveld kun je wel te maken krijgen met de 2 tegen 1 situatie. In de wedstrijd is het ook nog belangrijk om deze tussen alle andere spelers te herkennen en eventueel op te zoeken. In de oefenvorm Uitspelen 2 tegen 1 wordt het herkennen en creëren van deze situatie niet geleerd, dat is een andere (of volgende) stap in de training.

Tijdens het spelen van deze uitspeelvorm wordt automatisch ook de verdediger getraind. Het verdedigen van een 1 tegen 2 is niet eenvoudig voor de verdediger, daarom zal bij minder getalenteerde spelers deze vorm ook vaker voor de aanvallers gebruikt worden. Uiteindelijk is dit wel een vorm waarin de verdediger leert dat door goed te lopen je van een 1 tegen 2 een 1 tegen 1 kan maken.

Hoofdstukken Uitspeelvorm 2 tegen 1
Waarom deze oefenvorm in je training opnemen?
Hoe organiseer je deze oefenvorm?
Keuze in spelregels en variaties
Het creëren van beleving en introduceren puntentelling
Het coachen van de aanvallers
Het coachen van de verdediger